God is geen innerlijke vonk

Het is een bepaald concept, denkbeeld, geloof te denken dat God in jou en ieder ander is.
Zoals de zon ook geen innerlijke vonk is. Ook al kan de zon zijn licht hier op aarde laten schijnen, zelfs in een glas met water!
Mensen dragen niet God in zichzelf. Het idee van ‘atman’ en ‘Brahman’ is een illusie.
Een verhaaltje:
Er was een aardewerk, een kruikje die droomde over een innerlijke ruimte en een grote ruimte buiten zichzelf.
Op een dag brak dit kruikje in duizend stukken. En zo kwam aan het licht dat er nimmer in werkelijkheid sprake was geweest van een innerlijke en uiterlijke ruimte. Maar enkel van ruimte.

Pixabay.com - Foto

Jezus in het Nieuwe Testament

'Een discipel staat niet boven zijn meester, maar iedere volmaakte discipel zal net als zijn meester zijn. '
Uitleg: Wat hier opvalt, dat Jezus zegt dat we gelijk aan hem kunnen worden. Net als hem, ook een verlicht spiritueel meester.

'Waarom ziet u wel de splinter in het oog van uw broeder, maar merkt u de balk in uw eigen oog niet op? Of hoe kunt u tegen uw broeder zeggen: Broeder, laat toe dat ik de splinter, die in uw oog is, eruit haal, terwijl u zelf de balk in uw oog niet ziet? Huichelaar,  haal eerst de balk uit uw oog en dan zult u goed kunnen zien om de splinter, die in het oog van uw broeder is, eruit te halen.'
Uitleg: Maar de eis is dan wel: ontdoe jezelf van je blinde vlek! Want dan pas kun je een leraar (geneesheer van de ziel) zijn voor anderen. Zoals hij ook zegt in het evangelie van Thomas: 'Hij die alles kent behalve zichzelf, mist alles.'

(Bron: NT, Lukas 6:40-42.)

Jezus was mijn leraar

Vraag: Waarom?

Antwoord: Ergens in 1986 ontdekte ik dat ik spiritueel was vastgelopen. Zat al een jaar in een kringetje te draaien.
Ik dacht toen aan de Boeddha en de Christus. Aan hun verlichting. En deze zou ik nu ook willen realiseren.
Omdat ik vond dat de Boeddha praktisch te ver weg stond, koos ik voor Jezus als spiritueel leraar. Ik besloot me echt aan zijn leringen over te geven: mijn garantie op de verlichting was dat, in mijn ogen!

Vraag: En wat bracht het je?
Antwoord: In die periode raakte mijn ouders in conflict, wat tot een scheiding leidde.
Ik zag toen hoe mijn vader er alleen voor stond: ik zag geen vrienden, geen familie! Ik koos niet voor mijn vader maar wel om hem te helpen! Later zou mijn moeder denken dat ik voor hem had gekozen, in dat conflict. Maar dat was beslist niet het geval. Ik dacht simpel: als hij het licht niet kent en iedereen die het licht kent verwijdert zich van hem, hoe kan hij dan geholpen worden, licht zien?
In die periode opende opeens overdag de hemel zich, waar ik God zag. Ik zag de hele mensheid in gebed, ook mezelf. Toen besloot de Heer om neer te dalen: het was ons gebed geweest maar zijn besluit. Zo ervoer ik dat allemaal!
Op dat moment daalde God in mij af.
Toen begreep ik in een keer, dat God nimmer in mij was geweest. Dat ik slechts geloofde dat God in mij was en in iedereen, zelfs in dieren. Dat was juist zo’n mooie gedachte. Maar op dat moment, 19 juni 1987, realiseerde ik de volledige illusie daarvan.
Niemand heeft God in zich op de manier van: atman Brahman. De goddelijke vonk in de mens. De druppel en de oceaan.
Alleen God is God en niet van deze wereld. Mijn geest en lichaam zag ik als beperkt en sterfelijk, overgeleverd aan elkaar, zogezegd. De bodymind is sterfelijk. Dat bracht me ook een zekere angst. Een week lang mediteerde ik hierop. Toen begreep ik, dat je enkel kans maakt als geest, je volledig te richten op Dat, wat niet sterfelijk is. Zo zei ik tot mezelf: wanneer ik sterf zal ik daar zijn waar God is. Ik hechtte me dus aan God, de Heer.

Je identificatie met de wereld maakt een mens beperkt en sterfelijk. Zijn ware natuur is God, alleen deze is niet vanzelfsprekend aanwezig in de mens, zoals ik jaren had geloofd!

Vraag: Kan je dat wat verder uitleggen?

Antwoord: Ik vergelijk heden de bodymind met een aardewerk. Een kruik, die van zichzelf denkt een innerlijke ruimte te hebben. Er bestaat ook een uiterlijke ruimte, oneindig groter. En al die aardewerken geloven dat. Totdat zo’n aardewerk uiteenvalt: dan blijkt er nimmer sprake te zijn geweest van een innerlijke en uiterlijke ruimte, slechts van ruimte!

Afbeelding - Pixabay.com

Naga vs Krishnamurti?

Ik denk het niet.
Jiddu Krishnamurti is een van de waardevolste leraren die ik ken. Ben zelfs weleens bij een lezing van hem geweest, in de Rai Amsterdam.
Maar zijn leringen hebben veel mensen slechts in hun hoofd gebracht. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij de leringen van Advaita. Sterke leringen maar ook met mogelijke sterke negatieve gevolgen!...
Daarentegen breng ik op recept Naga Meditatie, het onderkennen van zintuiglijk gewaarzijn. Waarbij de waarnemer het waargenomene is: voel wat je voelt, hoor wat je hoort, zie wat je ziet, ruik wat je ruikt en proef wat je proeft.
Door de geest direct te overstijgen, direct je aandacht te vestigen op het lichaam, kun je ruimte brengen in het gevangen zitten (denken dat je geestelijk vrij bent maar eigenlijk nog altijd een gevangene bent) tussen je oren.
Naga Meditatie richt zich niet op wat je gelooft. Ik wil niemands overtuiging afpakken. Maar enkel het lichaam betrekken in het zogenaamde proces van de – geestelijke - verlichting.
NAMASTE
https://nagameditatie.nl

Beteugel je angst

Beteugel je angst:
We hebben er allemaal mee te maken!
Misschien als je midden in de nacht opstaat…
Of door een hond op straat…
Misschien door een vreemd insect…
En dergelijke…
Met Naga Meditatie beteugel je direct je angst hier en nu, waar je ook bent.
https://nagameditatie.nl

Interviews met Nathan & Chandra

 

https://zelfkennisforum.nl/index.php?topic=117.0

Transformatie van het brein

Liefde is niet van deze wereld en kan als enige het brein echt transformeren!