Ik-Ben Shiva
Mijn dans kent geen begin en einde. Waar andere wezens lopen
dans ik. Het leven is immers Leela (goddelijk spel). Mensen denken mij te
kennen wanneer ik verschijn maar het denken kan mij niet bevatten, omvatten,
analyseren. Omdat bewustzijn namelijk geen product is van het menselijk denken
maar gelijk staat aan liefde zelf. Liefde is de poort tot mij, wat en wie ik ben.
Mijn komst in de mens, is als het zaad van een machtige grote boom, eentje die
500 meter hoog kan worden en duizend jaar oud. Ook ben ik de volmaakte lotus op
het water in het licht van de zon. Ondanks dat ik vanuit de modder kom, ligt
mijn bloem net boven het water! Ik word niet gekend door het denken maar door
direct gewaarzijn. Want ik ben tijdloos. Het menselijk denken is onderworpen
aan materie en tijd, is materie en tijd.
Ik ben de enige ware spirituele, goddelijke leraar. Want
mijn dans is niet beperkt. Ik dans door alles heen: dood, ziekte, geboorte,
huwelijk, armoede, rijkdom, macht, verval,... Wie mij werkelijk kent, zal niet
sterven met het lichaam. Wie mij werkelijk kent is mij namelijk geheel
toegewijd, mijn toegewijde. Ik overtref de dood. Ik-Ben niet van deze wereld.
Omdat ik niet van deze wereld ben, worden mensen misleid
door de vorm waar ik in neerdaal. Uiterlijk lijk ik op een ieder. Maar IN
werkelijk niet, ben ik simpelweg goddelijk. Begrijp dat ik voorbij iedere vorm
ga. Ik ben onbeperkt. Ik ben de goddelijke danser.
Mijn wijsheid ben ikzelf, dat wat ik ben is tevens mijn
boodschap, nietwaar? Dans, vrees niet voor het leven van alledag. Ik dans op
huwelijken en begrafenissen. Bij geboorte en dood. Bij succes en tegenslag.
Ik-Ben immers Ik-Ben!’
(Bron: Rollercoaster van Verlichting. Spirituele autobiografie
& Praktijk)