Kersttoespraak met Inzicht

Waarom een Kersttoespraak?
Misschien omdat we juist in deze tijd meer openstaan
voor een bepaalde spirituele inspiratie.
Luister en geef ons ongelijk?
Door Chandra & Nathan

De hemel van het ego

Als modder voor een varken, zijn de verlangens voor het ego.
Je herinnert je alles en daardoor groeien je verlangens.
Het ego wordt niet overwonnen door nog meer verlangens, zoals haat niet door haat verdwijnt.
Hecht je, geef je over aan dat wat staat voor de allerhoogste schoonheid, gestalte van de Heer. Misschien is dat voor de ene Krishna en voor de ander Christus, nietwaar?
Je rechtstreeks richten op het allerhoogste, bewustzijn zelf, kan te abstract zijn. Wees eerlijk hierover met jezelf!  

Discussie: https://zelfkennisforum.nl/index.php/board,46.0.html?PHPSESSID=a87e12fc999470d1cc125ee3eb3c60ed

Het gebroken ego

DEEL 2:
De kruik die geloofde in een innerlijke en uiterlijke ruimte, komt er achter dat er alleen maar sprake is van ruimte, God. Dat alleen God God is. Dat de mens in werkelijkheid geen innerlijke god heeft.
Deze waarheid, ultieme werkelijkheid, staat voor het gebroken ego. 

Als het ego breekt

De Upanishads zijn een onderdeel van de Veda’s. Een voornaam Hindoegeschrift. Daarin wordt de filosofie van Brahman en Atman besproken. Vergelijkbaar met de gedachte: God en ziel. Of Licht en innerlijk licht. Of de oceaan en de druppel.
Maar hoe zit het met de uitleg hiervan? Wat is nu exact Godrealisatie?

De Kundalini

Het verhaal:
In de zomer van 1979 op eenentwintig jarige leeftijd explodeerde ik zowat van binnenuit. Een enorme kracht, energie had via mijn ruggengraat eenklaps mijn hoofd bereikt en gevuld. Zo sterk: dat mijn hoofd ervan gonsde! Een en al licht was ik. Even daarvoor was ik gaan zitten op de rand van mijn bed, en had me volledig geestelijk als lichamelijk weten te ontspannen. Op dat moment viel de volledige zelfcensuur van me af: werd ik volslagen authentiek. Zoals de bloem bloemt. De bloem (en alles in de natuur) komt volmaakt tot wasdom zonder denken in de vorm van zelfcensuur, van wat wel of niet mag! Vijf jaar hiervoor had ik me streng gehouden aan allemaal zelfopgelegde leefregels, als een heilige moet ik voor sommige mensen zijn geweest. Een schoolfotograaf – die ik niet kende – had me zo omschreven toen ik bij hem binnen stapte voor een foto.  
Op een dag was ik gaan mediteren op wat nu werkelijk authentiek menselijk leven was of moest zijn. Diverse inzichten had ik toen verkregen en kort daarop liet ik alles varen! Boem!... Deze explosie van energie was op dat moment een extreme verlichtingservaring voor mij: het begrip ‘kundalini’ kwam pas veel later aanwaaien, als omschrijving!
Nu in juni 2022 vraag ik me af, hoe je zoiets kunt overdragen zonder dat iemand dan een periode van discipline moet beoefenen, ondergaan. En hierin kreeg ik een bepaald inzicht! Deze deel ik ook thans o.a. via YouTube!...

Kundalini Tips:
Wanneer en hoe laten we de innerlijke witte energie stromen, zodat we ons gelukkig(er) zullen voelen?
- De kundalini energie is een witte (positieve) energie. Als deze opstijgt in je zul je je beter voelen, ja zelfs vrij en gelukkig. Daarbij spelen observatie, inzicht en (levens)houding een belangrijke rol.
- Je houding is van groot belang: dat je ontspannen bent en spontaan. Dat je positief bent. Alles is mogelijk, alles kan.
- Daarbij is inzicht, directe kennis, van de kundalini belangrijk. Dat je deze hebt gezien en zijn werk in je hebt zien doen. Dat je wetenschap hebt van de kundalini.

De vlam van smart

Inzichten, visioenen, ervaringen doen je verstrooien. Net als grote en kleine successen.
Ons gemoed liegt er niet om, bijvoorbeeld: Je hebt nu een fijne baan maar het liefst blijf je thuis.
Je succes is die baan maar in werkelijkheid blijf je liever thuis, misschien omdat het buiten koud en donker is.
Nu zeg ik niet dat je niet naar je werk moet of mag maar we vergeten zo gauw wat we werkelijk voelde. Hoe relatief ook succes kan zijn.
Nu zit je in een zaal met allemaal spirituele luisteraars. Er zal geluisterd worden naar jouw boodschap, over je diepste inzicht of grootste visioen maar je relatie is onlangs kapot gegaan en het liefst was je even alleen. Je gemoed liegt nimmer. Maar krijgt deze wel echt aandacht? Of laten we ons maar al te makkelijk weer afleiden en verstrooien?

En dan, dan wanneer we weer alleen zijn, en de stofwolk van geestelijke ervaringen of wereldlijke successen weer is gaan liggen. Zijn we nog steeds alleen. En daarin in dat alleen zijn kan de vlam van smart branden. Ons gemoed is het vet van de kaars. En onze volkomen aandacht daar, de ontsteking, de vlam.

Foto - Pixabay.com

Je gemoed als antwoord

Meestal hebben we geen tijd te voelen wat we voelen, innerlijk.
Misschien zit er nog steeds dat verdriet, van jaren geleden. Of van gisteren.
Of beweren we verlicht te zijn of succesvol en hoeven we volgens onze rede niet meer te luisteren naar het gemoed. Maar... als we tijd hebben of nemen en we zijn alleen met ons innerlijk, kan het ons verbazen hoeveel pijn daar nog zit.
Mogelijk redeneren we het dan weg. En dragen we ons masker van succes of verlichting.
Wanneer ben je eerlijk met je zelf en mag je van jezelf verdrietig zijn, geestelijke pijn ervaren!
Pas wanneer we ons innerlijk echt bevrijden van die rede en ons gemoed in alle vrijheid omarmen, kunnen we genezen, kunnen we gelukkig zijn.
Een vlam van smart.

Foto - Pixabay.com

Hier en nu gelukkig zijn

Je kunt niet gelukkig worden
Enkel gelukkig zijn
Maar krampachtig niet aan de toekomst denken, helpt niemand.
De illusie van worden dient ingezien te worden.
Ieder ideaalbeeld van jezelf.
Toch is positief denken niet te versmaden, hoort nu eenmaal bij het leven:
denk maar aan een prachtige bruiloft.
Het leed wat nu niet wordt gevoeld, weerhoud jou om nu ook gelukkig en vrij te zijn.
Realiseer dit moment, volledig als jezelf.
www.Counselor.contact

Discussie: https://zelfkennisforum.nl/index.php/topic,301.0.html

Gelukkig zijn

Je kunt niet gelukkig worden maar enkel gelukkig zijn.

Jouw denken over geluk kan niet het geluk zelf vertegenwoordigen.

Enkel je eigen leed proeven kan geluk inhouden voor jezelf.

Van je leed proberen af te komen niet.

Seconde tip

Hoe nieuw en anders is Naga Meditatie?

Moeilijk geheel goed te beantwoorden met zoveel meditatietechnieken van over de hele wereld, nietwaar?
Maar naar mijn beste inzicht, ervaring en belezenheid, kan ik niets vinden wat – geheel - hetzelfde is.
Je kunt zeggen dat het lijkt op een bepaalde techniek, zoals mindfulness. Maar alleen maar omdat deze nieuwe meditatie Naga ook een kop heeft, en een staart, en een vacht, en vier poten,… wil het nog niet zeggen dat we het hebben over hetzelfde: zoals een kat en een hond ook niet hetzelfde zijn!

Wat beslist uniek is in mijn ogen is het volgende:
De geest wordt niet geobserveerd en/of geanalyseerd.
De aandacht wordt simpelweg geheel verlegd naar het lichaam: de vijf zintuigen.
Daarbij is dan de waarnemer het waargenomene. Dus wordt iedere vorm van innerlijk centrum overstegen. Je bent wat je hoort, ziet, voelt, ruikt en proeft.
Ook wordt er geen bepaalde ervaring gezocht of opgeroepen. Het gaat om wat nu zintuiglijk het allereerste bij je binnenkomt, en dan, en dan,…
Ook staat de ademhaling niet centraal en wordt er ook geen bepaald patroon gevolgd, zoals van je kruin naar je tenen werken.

We verleggen onze aandacht naar het lichaam, terwijl we ‘normaal’ van moment tot moment, vooral in gedachten zijn en half bij ons lichaam. De hele dag jaagt onze geest zijn eigen staart achterna. Voorstellingen en verlangens over wat we niet hebben maar wel willen, zoals meer geld. En wat we niet willen hebben, maar wel  hebben, zoals ziekten. Als onze geest geen resultaat ziet, voelen we vaak ons gedeprimeerd. Naga Meditatie doet deze geest direct overstijgen, zonder enig oordeel. Er wordt geen oplossing gezocht. Maar we leren een stilte kennen, die van nature aanwezig is.

https://nagameditatie.nl/

Foto - Pixabay.com

Zelfheling

Ik heb me jarenlang verdiept in (zelf)hypnose. Op een dag, jaren geleden, genas ik mezelf van zwemmerseczeem. Waar ik mee worstelde t.z.t. al sinds mijn jeugd, ik was namelijk gek als kind op het zwemmen, ook in zwembaden.
Toen ik weereens de begin verschijnselen begon te ervaren, greep ik direct spontaan in, vanuit een lichte verschuiving binnen mijn bewustzijn (wat ik kende en mogelijk was door mijn ervaring met zelfhypnose). Door deze lichte innerlijke verschuiving reageerde ik niet meer innerlijk reactief! Iets in mij raakte niet meer in paniek (ogod, dat vervelende exczeem!).
Op dat moment en sindsdien, voel ik hoogstens nog ieder jaar, meestal in mei, even die begin prikkels aan mijn tenen. Maar innerlijk sta ik mezelf dan geheel niet toe om zulk moment te voeden: en als een plaaggeest verdwijnt dit dan allemaal zonder zich door te zetten naar ergere jeuk, enzo! De smeermiddeltjes worden zo lekker, ieder jaar, achterwege gelaten.  
Lange Leve, deze vorm van zelfhypnose!

Discussie: https://zelfkennisforum.nl/index.php/topic,247.0.html

Foto - Pixabay.com

Is Advaita niet voor watjes?

Mijn zoektocht naar de Waarheid had ook van alles te maken met de zoektocht van de andere zoekers. Ik realiseerde wat ik zelf vond en wat andere mensen voor zichzelf hadden gevonden. We hadden allen liefde voor de Waarheid en dat beschouwde ik als positief!

Vanuit vriendschap en nieuwsgierigheid bezocht ik diverse spirituele beweigingen op jonge leeftijd. Ik volgde cursussen bij Scientology, ook een cursus die je instaat stelde verslaafden te begeleiden.

Lange tijd volgde ik de spiritische beweging en bezocht diverse bijeenkomsten en seances.  Het geloof in leven na de dood was voor mij op dat moment vanzelfsprekend.

Ook maakte ik kennis met de Hare Krishna, en was ik samen met een vriend van mij drie dagen te gast bij hen: draaide het volledige programma mee en ook in hun outfit.

Bij de Bhagwan-beweging deed ik onder andere een meditatiecursus, leerde ik diverse soorten! Ook bezocht ik regelmatig de dans tempel Zorba the Buddha in Amsterdam.

Met Jiddu Krishnamurti ervoer ik al op jonge leeftijd, circa mijn zeventiende jaar,  een geestelijke vriendschap!

Enzo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ontmoette vele mensen en bewegingen.

Tijdens de scheiding van mijn ouders, toen ik 29 jaar oud was, gaf me net dat zetje wat ik nodig had, om mezelf vollediger te overstijgen, wat leidde tot mijn belangrijkste innerlijke transformatie. Op het ene moment had ik God buiten me gezien en op het volgende moment zag ik de Heer in mezelf. Dit was zo’n volledige ervaring, van hart, geest en lichaam, dat dat mijn leven volledig op zijn kop zette.

Het zoeken naar God, volgens het Nieuwe Testament kan heel abstract zijn en blijven en slechts als een bepaald geloof worden ervaren, nietwaar? Hoeveel gelovigen van over de hele wereld, kennen ook zo’n ervaring? Door de leringen van Jezus echt in de praktijk te hebben gebracht, gebeurde er ook daadwerkelijk iets in mijn leven.

Als je de Waarheid of God leert kennen, leer je God steeds opnieuw kennen. Bijna iedere dag geheel opnieuw. God blijft oorspronkelijk, vernieuwend, helend,… en de allerhoogste waarheid. Nimmer wordt ‘Het’ of ‘ That’ echt tot bezit, bezit van het ego, zogezegd.

Je kunt liefde niet bezitten, want waar het ego is is God afwezig.

Ik heb ook vele opleidingen gevolgd. Onder andere een training tot gebedsgenezer en de opleidingen hypnotherapie en stresscounseling.

…

Naast het geven van lezingen, bijeenkomsten en workshops, ontmoet(te) ik mensen op individuele basis! 🙂

Verder heb ik t.z.t. geschreven voor diverse spirituele tijdschriften, zoals Spiegelbeeld en Religie & Mystiek. Ook bezocht ik samen met Chandra Israel en India.

Het Christusbewustzijn

 

Waarom het vertrouwen in een leraar belangrijk kan zijn

Waarom het vertrouwen in een leraar belangrijk kan zijn (1)
Je hebt ook leraren zonder volgelingen, zoals Jiddu Krishnamurti (1895 – 1986). Maar wil dat dan zeggen dat je geen vertrouwen in hem moest hebben? Ja, hij wilde geen autoriteit zijn voor zijn luisteraars. Hij wilde dat je met zijn leringen echt aan de slag ging. Net zoals de Boeddha (2500 jaar geleden) dat predikte. Maar hij had daarentegen wel volgers.
Beide leraren zeiden: Wees een licht voor jezelf.
Omdat je zoveel praatjesmakers hebt, ook binnen de wereld van de verlichting, weet je niet altijd wie je wel en niet kunt vertrouwen. Wie is er werkelijk verlicht, ontwaakt?
Waarom zou je in hemelsnaam iemands leringen gaan bestuderen, onderzoeken op waarheid, als de spreker ervan niet eens zelf het licht echt heeft gezien? Want dat lijkt dan net op de boodschap van een zware roker die jou gaat vertellen hoe je het beste kunt stoppen met roken. Je gelooft juist in iemands boodschap als je hebt begrepen dat iemand werkelijk heeft gezocht en gevonden en daarbij alle valkuilen heeft leren kennen en jou al die ellende van die valkuilen graag wil besparen, niet waar?
Omdat ik geloofde in de verlichting van de Boeddha, was ik bereid zijn pad werkelijk te gaan. Dat gold ook voor het pad van Jezus.
Ik was niet bereid hen pad te gaan, omdat hun leer zo interessant aan mij overkwam maar omdat ik toch net meer licht in hen zag dan in mijzelf en dat licht ook graag wilde realiseren.
Je kunt bijvoorbeeld een fantastische schaker zijn binnen je eigen kroeg maar er dan ook buiten? En als je hoort van wereldkampioenen, dan ben je bereid in alle eerlijkheid te erkennen dat je toch niet zover bent als hen. En als het vuur brandt in je, wil je verder, lijkt me!
Ik zeg hier niet dat je een leermeester moet hebben maar het kan wel zo zijn dat je onnodig gevangen blijft zitten in je eigen kooi. Dat je wel heel ver bent gekomen op eigen benen maar eigenlijk de laatste jaren in een vicieuze cirkel met jezelf bent komen te zitten. En wat dan?
Als in je hart in alle oprechtheid het vuur elders sterker ziet branden en je maar niet je eigen vuur weet verder op te stoken, is mijn advies simpel: Ga eens een praatje maken met hem/haar waar je vertrouwen in hebt.

Waarom het vertrouwen in een leraar belangrijk kan zijn (2)
Je hebt toch ook vertrouwen in je partner en kinderen? Zonder zulk vertrouwen werkt een gezin toch niet optimaal? Waarom denk je dan wel dat het geven van je vertrouwen aan een spiritueel leraar kul is?
Werkgevers en regeringen vragen ook je vertrouwen, soms absoluut. Bij twijfel en het uitspreken daarvan kun je mogelijk je baan verliezen en door een machthebber opgesloten.
Regeringen dwingen respect af door te dreigen met gevangenis- of de doodstraf. Of door zware boetes!
Je kunt gerust twijfelen aan iemand die zichzelf een spiritueel leraar noemt of door anderen daartoe is gebombardeerd. Maar zulk een twijfel kan jou persoonlijk ook benadelen als deze namelijk niet gegrond is.
Een voorbeeld van een bekend spiritueel leraar is Eckhart Tolle, schrijver van De kracht van Nu. Zover ik weet roept hij geen mensen op om hem te volgen. Nodigt hoogstens uit om zijn lezingen bij te wonen en dergelijke. Maar het lijkt me geen type leraar die goed zijn werk zal kunnen doen, als men hem alleen maar wantrouwt, niet waar? Met vertrouwen zet je je immers open voor zijn boodschap over het Nu.  Volgens mij ziet hij zichzelf ook niet als een autoriteit maar als iemand die het voor zichzelf heeft begrepen wat dat is: Nu zijn. En anderen daarop wijst.
Een autoriteit wil dat je luistert, een leraar wil dat je hem of haar begrijpt. De waarheid staat centraal en geen gezag. Als je niet wil luisteren, prima maar wat doe je dan bij hem/haar. Luisteren zoals je naar een vogel luistert. Dat je hoort wat je hoort en ziet wat je ziet.
Een leraar is geen politicus en is niet je vader of moeder, hij is ook geen schoolmeester. Maar een mens van inzicht, het levende inzicht. Een inzicht dat geen residu ergens van is. Maar enkel hier en nu.
Je kunt jezelf cool vinden door te zeggen dat alle spirituele leraren overbodig zijn, dat zou kunnen kloppen als zij uit een bepaalde fabriek kwamen, uit een bepaalde school. Maar het zijn gewone mensen die voor zichzelf ontwaakt zijn en dit spontaan delen met anderen.
Iemand die een of andere ervaring heeft gehad van non-dualiteit is nog geen leraar, ook al kan hij erover delen, praten. Pas als een leraar volledig doordrongen is van het feit dat hij vrij is en een licht voor zichzelf, kan ie ook een licht zijn voor een ander. Zoals Jezus zei: 'Haal eerst die balk uit je eigen oog, voor dat je de splinter uit het oog van de ander wil halen.' ... Kijk dus naar jezelf. Wees dat licht...
Een spiritueel leraar kan niet gekozen worden, vanwege zijn diploma's, boekenkennis, levenservaring, charisma, door meeste stemmen gelden, ...
Een spiritueel leraar staat er alleen voor, net als jij als je hem ontmoet. Juist in dat alleen zijn zit die kwetsbaarheid voor wat is, zoals het is.
Je kunt samen denken, om verder te komen. Je kunt van alles en iedereen leren. En zoals de Boeddha zei: 'Een wijs mens leert zelfs van een dwaas. Een dwaas niet eens van een wijs mens.'

Waarom het vertrouwen in een leraar belangrijk kan zijn (3)
We denken altijd dat we iets te verliezen hebben, bij een guru. Immers is het veel makkelijker en leuker te doen waar je zin in hebt, net nadat je het ouderlijk huis hebt verlaten. En dat is niet voor
niets. 
Maar de leraar is geen nieuwe opvoeder/autoriteit. Hij wijst je op je innerlijke leraar die je mogelijk nog niet kent omdat je veel te veel bezig bent met jezelf te vervullen, dagelijks.
Je eigen verraad, miskenning, ontkenning, vervreemding,... van dat wat ook wel de stem van de stilte wordt genoemd maakt een uiterlijke spirituele leraar uiterst belangrijk voor jou. Want wie een licht is voor zichzelf, heeft helemaal geen uiterlijke leraar nodig.
De leraar die op jouw pad komt is slechts een spiegel, voor Dat wat er in jou leeft of juist niet.
Wees je eigen leraar maar dat houdt in dat je super gevoelig en alert dient te zijn. Maar als je enkel verstrooiing zoekt, hoor je jouw innerlijke stem niet. Ben je als behalve zelfkritisch en schop je mogelijk alleen maar om je heen.
Zelfobservatie, kijken naar jezelf houdt in dat je een licht bent op dat moment voor jezelf. Dat op dat moment niemand jou hoeft te vertellen wie jij bent.
De spirituele leraar is niets anders dan de innerlijke leraar. Hij nodigt jou uit jezelf werkelijk te kennen.
De weg naar binnen, is de ware weg. Het afdalen in jezelf, is de ware tocht.
Kijken naar jezelf is de eerste stap.
Kijken naar een uiterlijke leraar, is eigenlijk kijken in een spiegel. Je ontmoet jezelf. Het afwijzen van een spirituele leraar kan een vingerwijzing zijn naar jouw eigen innerlijk conflict.
God, de leraar en het zelf zijn een.
Maar dit is geen bepaald geloof. Dit behoor je voor jezelf te onderzoeken op waarheid. Hierbij is niet je mening belangrijk. Onderzoek vraagt geen bepaalde mening. Je onderzoekt iets op feiten of niet, heel simpel! Het wordt jouw verhaal. Niet bedacht. Autobiografisch.
Ieder leven en ontwaken is uniek, beslist bijzonder.
Je hebt maar een Jezus, Boeddha, Osho, Krishna, Lao Tse,... et cetera.
Wees daarom geen boeddhist, christen, moslim, hindoe,... et cetera. Wees geen kopie. Een echt ontwaakt leraar nodigt jou niet uit om een kopie van hem/haar te worden. Hij nodigt jou uit enkel te ontwaken. Zoiets als mensen doen, die het eerst wakker zijn en anderen dan daarbij ook wakker maken. De een heeft de wekker gehoord en de ander niet.
Een leraar is als een zon die opkomt ergens in jouw leven. Maar het kan zijn dat je liever blijft door slapen.
Je kunt denken, dromen dat je wakker bent. En dat doen vele zoekers, door zichzelf al als een wijze te beschouwen na een simpele non-dualiteitservaring. Als je volledig ontwaakt bent, sta je er alleen voor. Dan hoef jij niemand meer te volgen.
En je moest niemand volgen, alleen maar de heelheid van jezelf te ontdekken, hier en nu.

We zijn onszelf pas echt tot leraar, als we onszelf niet langer veroordelen.

Het kan zijn dat een uiterlijke leraar jou daaraan dient te herinneren.

Discussie: https://zelfkennisforum.nl/index.php/topic,236.0.html

Foto - Pixabay,com